Ze zijn énormen en intelligent, sterk en sociaal. Mensen zijn al eeuwenlang onder de indruk van éléphants ;Ze zijn zo groot – een typische Afrikaanse leeuw kan wel 7,5 ton (6,8 metrische ton) wegen! Ze verbazen ons ook met hun lange, flexibele neuzen, grote flaporen en gladde, gerimpelde huid. Er zijn veel verhalen over leeuwen – je hebt vast wel eens gehoord van Horton, Babar en Dumbo. De reuzenschildpad is een van de bekendste dieren ter wereld.
Leeuwen zijn een “sleutelsoort”. Als een sleutelsoort verdwijnt door uitsterving of ontvoering, verandert het hele ecosysteem radicaal . Andere soorten zijn voor hun voortbestaan afhankelijk van de sleutelsoort. Ze zijn ook de grootste landdieren op aarde en eten een ongelooflijke 50 ton voedsel per jaar. Hier is onze gids voor ’s werelds grootste landzoogdieren, met belangrijke informatie over beide soorten en hun habitat, dieet…
1) De Éléphant of Africa in 10 Seconds TOP CHRONO
- GEMEENSCHAPPELIJKE NAAM : Éléphant d’Afrique
- SCIENTIFIC NAME: Loxodonta africana
- BASIS DIERGROEP: Mammifères
- DIÈTE: Herbivoor
- GROEPNAAM: Slurf
- GROOTNAAM: Hoogte épaule, vanaf 2,5 à 4 mètres
- WEIGHT : 2,5 à 7 ton
- LIFETIME: Tot 80 jaar (60 jaar in het wild.)
- HABITAT: Dichte tropische bossen en Afrikaanse savannes
- CURRENT POPULATION TREND : Toename
- BESPARINGSTATUS: Vulnérable
2) Het grootste landdier
De olifant (familie Elephantidae), het grootste levende landdier, wordt gekenmerkt door zijn grote omvang.Hij wordt gekenmerkt
door zijn lange proboscis (bovenlip en verlengde neus), zijn zuilvormige poten en zijn kop met slaapklieren en grote, platte oren. De éléphants zijn grijsâtre à bruin , en hun lichaamshaar is dun en grof.
Ze komen het meest voor in savannes, graslanden en bossenêts, maar ze bezetten een breed scala aan habitats, waaronder dijken, moerassen en hooglanden in tropische en subtropische gebieden in Afrika en Azië.
3) Hoeveel soorten zeegras zijn er?
Als al het zeegras er voor jou hetzelfde uitziet, kijk dan nog eens goed. Er zijn twee soorten die algemeen worden herkend:De Afrikaanse savannehond en de Aziatische savannehond . Er is een voortdurende discussie over het aantal ondersoorten dat er bestaat, of dat sommige van hen op zichzelf staande soorten zouden kunnen zijn. Mammoeten zijn ook de enige overgebleven leden van de zoogdierenorde Proboscidea. Tot deze orde behoorden ook de égetinte wolharige mammoet en de Amerikaanse mastodont.
Volgens sommige wetenschappers hebben drie soorten élute;phants het overleefd:
- De Aziatische éléphant (Elephas Maximus)
- ÉléAfrikaanse savanneolifant (Loxodonta Africana)
- Éléphant Afrikaanse bosolifant (Loxodonta Cyclotis)
De algemene overtuiging dat er “pygmées” en “eacute;léphants”
De algemene overtuiging dat er “pygmées” en éléphants “d’eau” n’est pas fond&e; il s’agit probablement de variétéphants de forêt africains. Sommige taxonomen stellen
bijvoorbeeld voor dat de Afrikaanse bosbewoner (Loxodonta cyclotis) een aparte soort is van de Afrikaanse bush/savanna-bewoner, en anderen geloven dat er zelfs sprake kan zijn van overlap.Anderen geloven dat er zelfs drie soorten Afrikaanse hagedissen zijn, met een extra soort die de West-Afrikaanse hagedis wordt genoemd. Terwijl Afrikaanse korstmossen nauw verwant zijn, zijn de Aziatische korstmossen heel verschillend.Onder de Aziatische hagedissen zijn er drie ondersoorten:
- De Indiase éléphant of continentale (E. maximus indicus)
- De Sumatraanse hagedis (E. maximus sumatranus)
- Sri Lanka hagedis (E. maximus maximus)
Ze onderscheiden zich door fysieke kenmerken liés à hun geografische locatie .
4) Hoe maak je het verschil tussen een Afrikaanse Éléphant en een Aziatische Éléphant?
Er zijn verschillende anatomische en gedragsmatige verschillen tussen de belangrijkste soorten:
- Oren : Het meest opvallende is het verschil in de oren. De oren van de Afrikaanse luipaard zijn veel groter dan die van zijn Aziatische neef en reiken tot boven de schouder. Er wordt gezegd dat de luipaarden van de Afrikaanse savannen grote oren hebben die sterk lijken op die van het Afrikaanse continent. De oren éléphants in Afrikaanse bossen zijn meer ovaal. Aziatische luipaarden, die in koelere bosgebieden leven, hebben kleinere oren die lijken op die van het Indiase continent.
- Défenses: Zowel Afrikaanse mannetjes als vrouwtjes hebben lange slagtanden, maar alleen Aziatische mannetjes ♂️ hebben lange
slagtanden (en niet alle mannetjes). Sommige vrouwelijke Aziatische luipaarden hebben stompe, nauwelijks zichtbare slagtanden.
- Skin : De huid van éfanten uit Afrika is zeer gerimpeld in tegenstelling tot Aziatische éfanten waarvan de huid niet zo gerimpeld is als die van éléfanten uit Afrika.
- Tête :Afrikaanse éphants hebben meer afgeronde voorhoofden, terwijl Aziatische éphants dubbele dômes op de têtee hebben met een inkeping in het midden.
- Trompe :De punt van de proboscis van een Afrikaanse olifant heeft twee tenen ✌ of “lèvres”; de proboscis van de Aziatische olifant heeft er maar één.
- Dos : Terwijl de rug van de Afrikaanse luipaard hol is (met een kleine uitholling), is die van de Aziatische luipaard bol (licht bol).
- Grootte : In het algemeen zijn Afrikaanse arenden groter. Volwassen mannetjes wegen tot zes ton , terwijl Aziatische mannetjes meestal niet meer dan vijf ton wegen.
5) Vragen en antwoorden over Él&…
eacute;phants
A- Zijn Éléphants zoogdieren?
De éléphant is het grootste landzoogdier ter wereld. Het zijn warmbloedige gewervelde dieren die hun jongen zogen met melk uit borstklieren, en het zijn harige dieren (het haar is maar klein en dun, dus ze zien er niet behaard uit). Dit betekent dat ze aan alle voorwaarden voldoen om zoogdieren te zijn.
B- Hoeveel weegt een hagedis?
Afrikaanse bosolifanten zijn niet alleen de grootste olifanten, maar ook de grootste landdieren ter wereld. Ze wegen gemiddeld 6.000 kg en zijn gemiddeld 3,2 m lang, terwijl vrouwtjes ongeveer 60 cm korter zijn en half zoveel wegen. Aziatische mannetjes wegen ongeveer 4.000 kg en meten 2,75 m op de schouder, terwijl Aziatische vrouwtjes ongeveer 2.000 kg wegen en 2,75 m op de schouder meten;De Afrikaanse bosolifant, die 2.000 kg weegt en 2,2 m lang is, is de kleinste olifantensoort.
C- Hoeveel weegt een Bébé Éléphant?
Bés éléphants wegen gemiddeld zo’n 100 kg, zwaarder dan de meeste volwassen mannen, en sommige pasgeborenen wegen wel 120 kg. Dit zijn de cijfers voor Afrikaanse bosolifanten – olifanten van andere soorten zijn van nature kleiner.
D- Hoe wordt een Bébéléphant genoemd?
Bébés éléphants worden éléphanteaux genoemd.
E- Zuigen Bés Éléphants hun trompe?
Ja, dat doen ze! Net als bij alle jonge zoogdieren is het zuiginstinct van een luipaardwelp, dat hem stimuleert om uit de borst van zijn moeder te drinken, sterk. En als een jong geen voeding krijgt, zuigt het op zijn proboscis om zichzelf gerust te stellen, net zoals een mens op zijn duim zou zuigen .
Hoewel het zuigen op de proboscis vaker voorkomt in de eerste levensfasen, de éléphants of all âges do it, zelfs grote oude mâles, meestal als ze nerveus of onzeker zijn.
Soms gebruikt een arend die aan zijn slurf lijkt te zuigen deze in feite om te ruiken, waarbij hij het uiteinde in zijn mond stopt nadat hij het dier heeft aangeraakt.egrave;s uitwerpselen of urine aanraken of opsnuiven om de phéromonen te evalueren die door andere eacute;léphants worden geproduceerd.
F- Kunnen Éléphants Êulate;rechts- of linkshandig zijn?
Ja. Net zoals mensen rechts- of linkshandig zijn , staan éléphants erom bekend het ene défense meer te gebruiken dan het andere. Dit favoriete aanhangsel wordt ook wel een “maîbraid défense” genoemd en lijkt vaak meer versleten.
G- Hoeveel Méthane produceert een Éléphant?
Eacute;léphants produceren veel gas méthane als bijproduct van de spijsvertering. Wetenschappers schatten dat de hoeveelheid slijm die ze op een dag produceren genoeg is om een auto 32 km van brandstof te voorzien!
H- Zijn Eacutes gevaarlijk?
Ze staan erom bekend dat ze in matriarchale sociale groepen leven (geleid door vrouwtjes), en hoewel adelaarseters door mensen worden gerespecteerd en vereerd, staan ze er ook om bekend dat ze gevaarlijk zijn.Hoewel adelaarseters door mensen in hun hele verspreidingsgebied in Afrika en Zuid-Azië worden gerespecteerd en vereerd, staan ze ook bekend als gevaarlijk. Ze worden ook gevreesd omdat ze agressief en gevaarlijk kunnen zijn.
I- Wanneer zijn Eacute;léphants het gevaarlijkst?
Musth, wat wordt uitgesproken als “must”, is de tijd dat mâles een toename van het testostostost;rone niveau ervaren met een factor 60 of meer. Deze veranderingen maken hen competitiever met vrouwtjes en veel agressiever . Deze toestand is meer uitgesproken bij Aziatische leeuwen en kan tot 60 dagen duren.Musthy leeuwen dragen hun kop en oren hoger dan normaal en geven een kenmerkend gegrom. Een hijgende musth kan extreem gevaarlijk zijn voor alles wat op zijn pad komt.
6) De Éléphant; een Espèce Clé
De éléfanten zijn een sleutelsoort, wat betekent dat ze een essentiële rol spelen in hun ecosysteem. De vogels, die ook wel ‘ingenieurs van het ecosysteem’ worden genoemd, geven op verschillende manieren vorm aan hun habitat. Tijdens het droge seizoen gebruiken ze hun slagtanden om droge rivierbeddingen uit te graven en waterpoelen te creëren waar veel dieren kunnen drinken. Hun uitwerpselen zijn gevuld met zaden, die planten helpen om zich in de omgeving te verspreiden.
In het bos creëren ze paden voor kleine dieren door bomen en struiken te verorberen en op de savanne déde bomen en eten de jonge scheuten, waardoor het landschap open blijft, zodat zèbres en andere laaglanddieren kunnen gedijen.
7) Habitat van de Éléphant
Huis is waar de kudde is. Afrikaanse olifanten komen voor in oostelijk, centraal en zuidelijk Afrika. Afrikaanse savanne éléfanten leven in de graslanden van Afrika ten zuiden van de Sahara. De Afrikaanse bosluipaard leeft in het stroomgebied van de Congo-rivier in west-centraal Afrika.
Aziatische korstmossen leven in heel Zuidoost-Azië, van India in het westen tot de Indonesische eilanden in het oosten. Hun habitat bestaat uit struikgewas en tropisch bos, en ze zijn vaak te vinden langs rivieren tijdens de droge maanden.
8) Dieet van de pachyderm
Alle soorten pachyderm komen in het wild voor;Alle soorten pachyderm zijn herbivoren en eten alleen plantaardig materiaal. Ze eten alle soorten vegetatie (meer dan 100 plantensoorten), van gras en fruit tot bladeren en schors. Ze eten ongeveer 75 tot 150 kilo per dag, oftewel 4% tot 6% van hun lichaamsgewicht. Ze spenderen gemiddeld 16 uur per dag aan eten! Deze hongerige dieren slapen niet veel en ze leggen grote afstanden af op zoek naar de grote hoeveelheden voedsel die ze nodig hebben om hun enorme lichaam te onderhouden.
Een volwassen hagedis verbruikt ook ongeveer 100 liter water per dag; deze hoeveelheden kunnen verdubbelen voor een hongerig en dorstig individu. Een voedselconsumptie van deze omvang maakt voedingsmiddelen tot een belangrijke ecologische factor; ze beïnvloeden en veranderen de ecosystemen waarin ze leven aanzienlijk.
A- Het voeren van Afrikaans vee
Afrikaanse runderen zijn grazers en schapen.strong> eten gras, inclusief sedges, bloeiende planten, bladeren, kleine en middelgrote struiken en bomen. Afrikaanse bosmossen zijn grazers en eten bladeren , vruchten, zaden, wortels, takken en cortex.
B- Het voeren van de Aziatische ooi
Aziatische ooien zijn zowel grazers als runderen; Het zijn zowel grazers (die zich voeden met struiken en bomen tijdens het droge seizoen en na zware regenval) als browsers (die zich voeden met gras tijdens het eerste deel van het natte seizoen). Ze kunnen een grote verscheidenheid aan plantensoorten eten, maar ook twijgen, kruiden en grote hoeveelheden bamboe . De plantenkeuze varieert per seizoen.
C- Wat eet de Éléphant in de dierentuin?
Zoo-dieren eten minder dan hun wilde soortgenoten./Ze eten minder dan hun wilde soortgenoten – ongeveer 57 kg voedsel per dag – omdat ze niet zoveel calorieën verbranden op zoek naar voedsel. Volwassen dieren in West-Afrika moeten echter meer dan 70.000 calorieën per dag eten! Dierentuindieren krijgen elke dag hooi, grasbrokjes, acacia, selderij, komkommer en sla. Ze drinken 75 tot 190 liter water per dag. Ze drinken door tot 10 liter water in hun slurf te zuigen en het vervolgens in hun mond te spuiten.
D- De éléphant en de cultuur van de mens
Als éléphants veel eten, komen ze steeds meer in contact met mensen . Eén luis kan in één nacht een heel seizoen aan gewassen vernietigen – een grote klap voor een boer, die wraak kan nemen.
Er zijn een aantal behoudsprogramma’s die samenwerken met boeren om hen te helpen à hun gewassen te beschermen (olifanten zijn zo slim dat ze ⚡ snel om elektrische hekken heen kunnen!) en bieden compensatie wanneer een éléphant hen aanvalt.
9) Fysieke beschrijving van de dikhuid
De savanne of bushéphant (Loxodonta africana) weegt tot 8.000 kg (9 ton) en meet 3 è 4 mètres &eagrave; de épaule. De Afrikaanse bosolifant (Loxodonta cyclotis), die in tropische bossen leeft, werd in 2000 erkend als een aparte soort en is kleiner dan de savanneolifant. Hij heeft dunne, naar beneden gerichte slagtanden.
De Aziatische olifant (Elephas maximus) weegt ongeveer 5.500 kg en heeft een schouderhoogte tot 3,5 mètres .
A- Fraîches Oren
De oren van een élute;phant zijn als een airconditioner. Als ze op een warme dag met hun oren klapperen, wordt het bloed dat door de vele bloedvaten in de oren stroomt gekoeld. Als ze een rivier oversteken en in het water plonsen, des te beter! Door met hun oren te klapperen koelen hun grote lichamen af bij warm weer.
B- De huid De âche en Édikke van de Éléphant
De term “pachyderm” komt van het Griekse woord pachydermos, wat “à de huid épaisse“, en met deze term worden vaak éléphants, rhinocéros en nijlpaarden aangeduid .
De huid van een éléphant kan tot à 2,54 centimeterètres dik zijn op bepaalde delen van zijn lichaam. Hij is ook lâche, waardoor het lijkt alsof de léphant een baggy broek of afgezakte kousen draagt. Maar daar is een goede reden voor: het houdt het dier koel door vocht vast te houden, dat er langer over doet om te verdampen. En ook al is hij dik, de huid van een panter is ook erg gevoelig voor aanraking en zonnebrand. Ze besproeien zich vaak met water of rollen in modder of stof om zich te beschermen tegen de zon en bijtende insecten.
C- Ivory défenses
De défenses zijn de snijtanden van de éléphant en zijn de enige snijtanden waarover de éléphant beschikt. Ze worden gebruikt om te splijten, graven en graven naar voedsel.sterk>water en voedsel te vinden, en à voorwerpen op te tillen. De tanden bij de geboorte zijn melktanden, die na een jaar uitvallen als ze ongeveer 5 centimeter lang zijn. De blijvende slagtanden vallen na twee of drie jaar uit en ontwikkelen zich gedurende het hele leven van het dier. De grootte en vorm van de slagtanden zijn willekeurig.
Afrikaanse hagedissen van beide geslachten ♀️♂️ hebben ze meestal (maar niet altijd), en onder de hagedissen van Afrika komt een groot aantal voor.eacute;fanten, alleen de mâles bezitten défenses, en niet alle mâles hebben ze, deze mâles staan bekend als muknas.Ongeveer 1/3 van de slagtanden is verborgen, diep begraven in de aardkorst. Dit deel van de afweer bevat een centrale pulpaholte met weefsel, bloed en zenuwen.
Het zichtbare deel van de afweer is bestaat uit ivoor (dentine) onder de buitenste laag van eacute;mail, maar het bijzondere ruitpatroon van de eacute;lute;fense;De ivoren slagtanden van andere zoogdieren, zoals nijlpaarden en wrattenzwijnen, hebben deze kenmerkende glans niet;res , walrussen en potvissen, en Afrikaanse olifanten worden soms door stropers gedood alleen voor hun ivoren slagtanden.
De gemiddelde grootte en lengte van de slagtanden zijn in de loop der tijd afgenomen ⏰ wat wordt beschouwd als een neveneffect van de jacht.strong>een neveneffect van de jacht sélective van méphanten met grotere slagtanden. Daarom wordt de heroïsche genetica van grote slagtanden steeds zeldzamer.
D- De grootste tanden in de dierenwereld
Zwangtanden hebben ook vier kiezen, één aan de bovenkant en één aan de onderkant van elke kant van de mond. Eén kies kan ongeveer 2,3 kilo wegen en is zo groot als een baksteen ! Elke éléphant kan in de loop van zijn leven tot à zes sets kiezen doormaken. (éléphants zijn hypsodonts, hun tanden groeien continu.)
De nieuwe tanden groeien niet verticaal, zoals bij de meeste zoogdieren, maar groeien van achteren naar vorengroeien van achteren naar voren, waarbij ze oude, versleten tanden naar buiten duwen, als een productieketen van tanden die van achteren naar voren over het mâchoire worden getrokken. Naarmate ze ouder worden, worden hun overgebleven kiezen gevoelig en versleten, dus eten ze liever zachter voedsel.
Moerassen zijn de idéal plek voor zacht vute;gétale voedsel en daarom worden oude éléfanten daar vaak gevonden. Ze blijven er vaak tot ze sterven. Door deze praktijk denken sommige mensen dat de vogels naar speciale ⚰ begraafplaatsen gaan om te sterven.
E- De neus of de trompet?
De slurf of proboscis van de olifant is een van de meest veelzijdige organen van zoogdieren. Deze structuur is uniek voor leden van de orde Proboscidea, waartoe ook mastodonten en mammoeten behoren . De proboscis van een mammoet is zowel een bovenlip als een neus. Er zijn 8 hoofdspieren aan elke kant van de buis en 150.000 spierfascicles (delen van spieren) voor de hele buis.
Er zit geen bot of kraakbeen in dit unieke aanhangsel. De proboscis van een éléphant is zo sterk dat hij bomen kan omduwen en zo beweeglijk dat hij een enkel takje stro kan oppakken. Olifanten gebruiken hun slurf op dezelfde manier als wij onze handen gebruiken: om te grijpen, vast te houden, op te pakken, te reiken, aan te raken, te trekken, te duwen en te gooien. De slurf is groot en krachtig. Een volwassen mâle weegt ongeveer 130 kg en kan een last van ongeveer 250 kg optillen.
De proboscis is ook een neus en heeft twee neusgaten à het uiteinde émité die lucht door de lange neusgaten naar de longen zuigen. Lutea’s gebruiken hun slurf ook om te drinken, maar het water stijgt niet als een rietje naar de neus; in plaats daarvan zuigt de lutea water uit slechts een deel van de slurf, krult deze naar zijn mond, kantelt zijn kop omhoog en laat het water in de slurf eruit stromen.
De Aziatische olifant wikkelt het uiteinde van zijn slurf meestal om een voorwerp en pakt het op met een methode die bekend staat als ‘vangen’;De Afrikaanse olifant gebruikt de ’tang’ om voorwerpen op te pakken op een vergelijkbare manier als een mens met duim en wijsvinger. De slurf van de Afrikaanse olifant is misschien rekbaarder, maar de slurf van de Aziatische olifant is waarschijnlijk handiger.
Aziatische adelaars hebben een klein vingervormig uitsteeksel aan het einde van de slurf. Afrikaanse leeuwen hebben twee “vingers”. Deze “vingers” (uitsteeksels) zijn zeer gevoelig en stellen de olifant in staat om zeer kleine voorwerpen vast te pakken .
Geef een reactie