Dieren van de Taiga: 20 dieren die de kou van het boreale woud trotseren

De taiga, ook bekend als het boreale woud, is het grootste terrestrische bioom op aarde. Het omringt de planeet op hoge breedtegraden op het noordelijk halfrond en strekt zich uit tussen toendra’s in het noorden en gematigde bossen in het zuiden. Het strekt zich uit over het grootste deel van het binnenland van Canada en Alaska, grote delen van Scandinavië en Rusland.en over noord-Schotland, Kazachstan, Mongolië, Japan en het vasteland van de VS.

In het zuidelijke deel van de taiga bevinden zich grote bevolkingscentra zoals Toronto (Canada) en Moskou (Rusland) en het noordelijke deel is relatief dunbevolkt. In Siberië strekt ’s werelds grootste taiga zich uit over een lengte van ongeveer 5800 kilometer, van de Stille Oceaan tot de Oeral. Dit gebied van de taiga werd volledig vergletsjerd, of bedekt door gletsjers, tijdens de laatste ijstijd, net als het grootste deel van de taiga in Noord-Amerika.

Dit koude biotoop staat niet bepaald bekend om zijn biodiversiteit, zeker niet in vergelijking met de warmere, nattere gebieden op lagere breedtegraden. Maar hoewel het niet kan wedijveren met de ecologische rijkdom van een tropisch regenwoud, wemelt het in de Taiga nog steeds van de fascinerende dieren, wier vasthoudendheid weerspiegelt hoe hun voorouders zich hebben aangepast aan deze prachtige, harde leefomgeving ❄.

Hier zijn 20 prachtige dieren die wonen en leven in het harde en ijzige biotoop van de taiga.

1) De beer

Boreale bossen zijn vaak uitstekende leefgebieden voor beren. Er leven bruine beren in zowel Eurazië als Noord-Amerika, evenals Aziatische zwarte beren en Noord-Amerikaanse zwarte beren op hun respectievelijke continenten.

De dikke vacht van de beren helpt hen om de frigide winters van de taiga te doorstaan, net als hun gewoonte om in de herfst voller te worden en tijdens de koudere maanden een winterslaap te houden. Als alleseters kan hun dieet aanzienlijk variëren, afhankelijk van soort en habitat. Taigaberen kunnen van alles eten, van wortels, noten en bessen tot knaagdieren, zalm en aas.

2) De lynx

Er zijn vier soorten lynxen op aarde, waarvan er twee in de taiga leven. De Canadese lynx leeft in een uitgestrekt gebied van boreale bossen in Canada, Alaska en het aangrenzende noorden van de Verenigde Staten, terwijl de Euraziatische lynx voorkomt in een groot deel van Noord-Europa en Azië. De Canadese lynx jaagt voornamelijk op sneeuwschoenhazen, terwijl de grotere Euraziatische lynx ook bekend staat om zijn prooien die zo groot zijn als herten.

3) Marterachtigen

Een verscheidenheid aan marterachtigen gedijt goed in de taiga, waaronder Amerikaanse en Europese marterachtigen, vissers en verschillende soorten marterachtigen, otter, hermelijn en wezel. Deze dieren hebben een gevarieerd dieet en gedrag en leven in ardres of rivieren, maar ze zijn allemaal goed aangepast aan hun levenswijze in de taiga.

De Amerikaanse marter bijvoorbeeld is een opportunistisch roofdier wiens dieet kan veranderen met de seizoenen, waardoor hij kan profiteren van een wisselende lijst voedselbronnen, van kleine knaagdieren en vis tot fruit, gebladerte en insecten.

<4) Otters

Twee soorten otters komen voor in het taigabioom in Noord-Amerika en Europa; de Noord-Amerikaanse otter en de Europese otter. De Noord-Amerikaanse otter is endemisch in Noord-Amerika en is een semi-aquatische soort die voorkomt in de buurt van kusten en rivieren.

Deze otter kan tussen de 5 en 14 kg wegen en is dankzij zijn waterafstotende vacht beschermd in het water. Otters voeden zich voornamelijk met vis. Hun prooidieren kunnen echter ook amfibieën, schelpdieren, mosselen, slakken en af en toe kleine zoogdieren en vogels zijn.

5) Bevers

In de boreale bossen leven de laatste twee beversoorten op aarde: de Noord-Amerikaanse bever en de Euraziatische bever. Beide soorten eten hout en schors, en kauwen ook op bomen om dammen te bouwen in rivieren, waardoor ze comfortabele schuilplaatsen creëren om de strenge winters van het biome te overleven.

Beversdammen vormen niet alleen een thuis voor hun bouwers, maar veranderen ook het ecosysteem eromheen en veranderen beken en rivieren in wetlands waar allerlei andere dieren van profiteren. Hoewel de bevers zelf maar 10 of 20 jaar leven, kunnen sommige dammen eeuwenlang meegaan, tientallen of zelfs honderden bevergeneraties lang.

6) De raaf

De raaf is een intelligent en flexibel roofvogel, die manieren heeft gevonden om te overleven in habitats op het hele noordelijk halfrond. Dit geldt ook voor de taiga, waar ze dankzij hun vindingrijkheid en flexibele dieet een van de weinige vogelsoorten zijn die het hele jaar door in dit biotoop leven.

7) Zalm

Boreale bossen hebben vaak veel beken en rivieren, waar vissen een belangrijke rol spelen, niet alleen in het water zelf, maar ook in het ecosysteem van de taiga in het algemeen. Er komen verschillende soorten zalm voor in boreale bossen, waaronder koninklijke zalm, pacifische zalm en roze zalm.

Na het uitkomen in de taigarivieren trekt de zalm naar zee om volwassen te worden en terug te keren om zich voort te planten in de taigarivieren waar hij is geboren. Deze jaarlijkse instroom van zalm in het taigabioom vormt een essentiële voedselbron voor beren en andere dieren.

Er zijn andere vissen die goed aangepast zijn aan overleven in koud water en wanneer het wateroppervlak bevroren blijft in de winter. Veel voorkomende vissoorten die in taigagebieden voorkomen zijn Alaska zwartbaars, meerforel, beekforel, Siberische taimen, walleye, witte sucker en longnose sucker.

8) Steenarend

De steenarend komt over het algemeen niet voor in dichte bossen, maar wel in open gebieden aan de rand van de taiga, zowel in Noord-Amerika als in Eurazië. Hij bewoont ook een aantal andere habitats in meer gematigde streken. De steenarend , die zijn naam (Golden Eagle in het Engels) te danken heeft aan de goudbruine kleur van zijn verenkleed, kan een spanwijdte van 224 cm bereiken.

De steenarend, die meestal alleen of met z’n tweeën voorkomt, vliegt of zweeft met zijn vleugels in een lichte “V” omhoog en de vleugeltopveren strekken zich uit als vingers. Hij vangt zijn prooi op de grond of in de buurt, lokaliseert deze door te zweven, laag boven de grond te vliegen of vanaf een baars te jagen. Hij jaagt op een grote verscheidenheid aan prooien, waaronder zoogdieren, slangen en vogels, en kan ook aas eten.

<9) De Grijze wolf

Wolven hebben zich aangepast aan verschillende omgevingen over de hele wereld, van woestijnen en rotsachtige bergen tot graslanden, wetlands en taigawouden. Ze jagen meestal in roedels, waardoor ze grote hoefdieren zoals herten, elanden, elanden en kariboes kunnen vangen. Wolven zijn ook intelligent en vindingrijk en passen hun dieet vaak aan het seizoen en de locatie aan.

Ze kunnen overgaan van grote prooien op kleinere dieren zoals konijnen, knaagdieren en vogels, bijvoorbeeld, terwijl sommige populaties die in de buurt van rivieren leven, kunnen leren om zich op vis te richten. Wolven eten ook verschillende soorten boomvruchten, bessen en ander vegetarisch voedsel; ze kunnen ook aas eten als de omstandigheden daarom vragen.

10) De veelvraat

Er leven veel marterachtigen in de taiga, zoals de hierboven genoemde nertsen, marters, otters, hermelijnen en wezels, maar één marterachtige onderscheidt zich van de rest, zowel qua grootte als qua vasthoudendheid ‍♂️. De veelvraat is de grootste marterachtige op aarde (alleen zeeotters worden groter en zwaarder).

Wolverines zijn voornamelijk aaseters, maar ze jagen ook op levende prooien, waaronder sommige dieren die veel groter zijn dan zijzelf, zoals herten. Hij is beroemd om zijn buitensporige kracht en wreedheid. Hij leeft in de taiga in Noord-Amerika en Eurazië, hoewel zijn aantallen en verspreidingsgebied op sommige plaatsen zijn afgenomen door de jacht en aantasting van de habitat door de mens.

<11) Muggen

De taiga kan niet bogen op de insectendiversiteit van sommige andere zuidelijker gelegen biotopen, maar de insecten die hier leven, exploderen vaak in enorme populaties tijdens de zomer . Het meest beruchte voorbeeld zijn misschien wel de muggen, waarvan de zwermen soms uitgroeien tot bloedzuigende wolken in de taiga, vooral in natte gebieden. Deze muggen kunnen overlast veroorzaken, maar ze zijn ook een waardevolle voedselbron voor veel inheemse vogels en andere dieren.

12) Eland

De eland is het grootste lid van de hertenfamilie en een van de grootste planteneters in de taiga. Het zijn geen graseters, omdat ze zich concentreren op hogere, meer houtachtige planten zoals struiken en bomen in plaats van op grassen. In de zomer eten ze het gebladerte van breedbladige bomen en waterplanten, en in de winter een veelheid aan twijgen en houtige knoppen. Elanden zijn ook een waardevolle voedselbron voor grijze wolven.

13) Rode vos

De rode vos (Vulpes vulpes) is een wijdverspreid en extreem aanpasbaar lid van de hondenfamilie Canidae. Hij kan in wilde gebieden leven, zoals toendra’s en taiga’s, maar hij kan ook naast mensen leven en is een bewoner van veel grote steden.

Grooter dan een echte vos (d.w.z. een lid van het geslacht Vulpes), jaagt de rode vos op een breed scala aan kleine zoogdieren en vogels, en eet hij ook aas. Hij jaagt meestal alleen en maakt daarbij gebruik van zijn gezichtsvermogen en uitstekende gehoor- en reukzin.

14) Siberische tijger

Ja, de taiga heeft tijgers. Hoewel de grootste katachtigen op aarde vaker worden geassocieerd met de warme wouden van Zuidoost-Azië, leven ze ook in de boreale wouden van Siberië, waar ze een belangrijke rol spelen in het ecosysteem. Taigatijgers jagen meestal op hoefdieren zoals Siberische muskusherten, sikaherten, wilde zwijnen, elanden en elanden, maar ook op kleinere prooien zoals konijnen, hazen en vissen.

15) Het rendier (kariboe)

Deze grote hoefdieren, die in Noord-Amerikakariboe en in Europa rendier worden genoemd, zijn iconen van het ijzige noorden. Ze staan bekend om hun enorme trektochten over de toendra, maar sommige kuddes en ondersoorten leven ook in de boreale bossen.

Eén ondersoort, de boreale boskariboe, is groter dan de meeste andere kariboes en behoort tot de grootste dieren in de taiga. Deze kariboes komen voor in een uitgestrekt gebied van Canada en Alaska en brengen het grootste deel van hun leven door tussen de bomen in ongestoorde boreale bossen en wetlands. In tegenstelling tot de enorme migrerende kuddes die sommige ondersoorten vormen, leven boskariboes over het algemeen in kleine familiegroepen van 10-12 individuen.

16) De grote grijze uil

De boreale bossen zijn het belangrijkste leefgebied van de grote grijze uil, een etherische roofvogel die geruisloos door de bomen glijdt op zoek naar een prooi. Ze komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika, Scandinavië, Rusland en Mongolië. De kuifuil of grote grijze uil is qua lengte een van de grootste uilen ter wereld, maar een groot deel van zijn schijnbare massa bestaat uit dik verenkleed; verschillende andere uilensoorten zijn zwaarder.

De kerkuil is crepusculair (actief bij zonsopgang en zonsondergang) en voedt zich bijna uitsluitend met woelmuizen . Dankzij hun uitstekende gehoor kunnen ze hun prooi herkennen voordat deze toeslaat, zelfs door de sneeuw heen.

17) Fir Crossbill

In de zomer wordt de taiga druk bezocht door vogels, want meer dan 300 soorten gebruiken het biome als broedgebied. De meeste leven er echter maar een seizoen; als de winter nadert, migreren tot wel 5 miljard vogels uit de taiga naar warmere klimaten in het zuiden.

Insecten en veel andere voedselbronnen verdwijnen in de winter, maar een paar soorten vleesetende of zaadetende vogels leven nog steeds het hele jaar door in de taiga. Tot deze laatste groep behoren bijvoorbeeld enkele kruisbekken, die met hun homonieme snavel dennenappels kunnen openen en bij andere moeilijk bereikbare zaden kunnen komen, waardoor ze een betrouwbare voedselvoorraad hebben tijdens de strenge boreale winter .

18) Boreale koorkikker

De taiga is met zijn koude winters en korte zomers geen gemakkelijke plek voor amfibieën, maar er leven er nog steeds een paar. Een daarvan is de boreale koorkikker, die voorkomt in een groot deel van centraal Canada, inclusief de taiga en zelfs enkele toendrahabitats, en ook in het midden van de Verenigde Staten.

Boreale koorkikkers zijn piepklein en meten minder dan 4 cm als volwassen dieren. Ze brengen de winter door in winterslaap, maar komen in het vroege voorjaar tevoorschijn, vaak als de sneeuw en het ijs nog op de grond liggen. Hun voortplantingsroep klinkt als een “reeeeek”, als het geluid van vingers die langs de tanden van een kam lopen.

Je kunt de roep van de boreale koorkikker (in het Engels) beluisteren in de geluidsbibliotheek van de National Park Service.

19) Taigaknaagdieren en konijnen

In het taigabioom leven veel knaagdieren en konijnen. kastors, eekhoorns, campagnolen, ratten en muizen zijn slechts enkele van de knaagdieren die in de taiga leven. Deze knaagdieren vormen een vitaal onderdeel van de voedselketen en zijn de voedselbron voor een aantal taiga carnivoren zoals wezels, nertsen, hermelijnen, lynxen, coyotes en anderen.

Naast deze knaagdieren komen er ook konijnen en hazen voor in de taiga (konijnen zijn geen knaagdieren, maar lagomorfen). Van de konijnen en hazen die in de taiga leven, weegt de sneeuwschoenhaas ongeveer 1 tot 2 kilo en is tussen de 36 en 52 cm groot. Deze hazen hebben een dikke bruine vacht in de zomer, die verandert in een wollige witte vacht in de winter. Net als knaagdieren zijn deze dieren ook een belangrijke voedselbron voor een aantal taigapredatoren.

20) Taigareptielen (Europese adder)

Net als amfibieën leven er maar weinig reptielensoorten in de koude omgeving van de taiga. De ijskoude winters en korte zomers vormen een grote uitdaging voor koudbloedige taigareptielen. De rode kousenbandslang en de Europese adder zijn twee slangensoorten waarvan het verspreidingsgebied zich uitstrekt tot de taigagebieden van Noord-Amerika en Europa.

Deze slangen winteren om te voorkomen dat ze sterven in deze vijandige omgeving. Deze twee soorten komen verder naar het noorden voor dan welke andere slang ook. De Europese adder is te herkennen aan het donkere zigzagpatroon op zijn rug. Hoewel deze soort giftig is, is zijn beet zelden dodelijk.

Dierlijke aanpassingen aan het leven in de taiga

Dieren hebbenveel aanpassingen om te overleven in het taigabioom. Veel taigavogels migreren naar het zuiden op zoek naar een warmer klimaat zodra het koude winterweer begint. Andere dieren graven zich ondergronds in (knaagdieren en spitsmuizen). De sneeuwschoenhaas past zich net als de hermelijn aan door van kleur te veranderen afhankelijk van het seizoen als een soort camouflage om zichzelf te beschermen tegen roofdieren (bruinachtig in de zomer en wit in de winter).

Veel vogels voeden zich met zaden en bessen van naaldbomen. Vogels zoals ganzen, watervogels, spechten en eenden migreren naar het zuiden om de lange, koude winter te vermijden. Sommige taigadieren slaan extra vetlagen, veren of vacht op om hen te helpen warm te blijven en in leven te blijven tijdens de koude winters. Andere dieren hebben grote voeten of hoeven ontwikkeld om zich te kunnen verplaatsen in de vaak diepe en zware wintersneeuw.

Het bedreigde Taiga boreale woud

Taiga ecosystemen wordenbedreigd door directe menselijke activiteit en klimaatverandering. Taiga dieren zoals vossen en beren zijn altijd bejaagd. Hun warme vacht en taaie huiden, die tot leer worden verwerkt, hebben mensen duizenden jaren lang geholpen te overleven in barre klimaten.

A- De papierindustrie en houtkap met kaalkap

De ernstigste bedreiging voor de taiga komt echter niet van de jacht. De beschaving is afhankelijk van solide gebouwen voor huizen, industrie en scholen. Taigabomen worden gekapt voor houtprojecten, maar ook voor papier , karton en andere benodigdheden. De export van hout- en papierproducten is bijvoorbeeld een van de economisch belangrijkste industrieën in Canada.

Kapkap is de populairste vorm van houtkap in de taiga. Bij kaalkap worden alle bomen in een bepaald gebied gekapt. Dit vernietigt de leefomgeving van veel organismen die in en rond de bomen leven en maakt het moeilijk voor nieuwe bomen om te groeien.

Clearcutting verhoogt ook het risico op erosie en overstromingen in de taiga. Zonder wortelsysteem kan de grond van de taiga wegwaaien of wegslijten door regen of sneeuw. Hierdoor komt het vast gesteente en de permafrost onder de taiga bloot te liggen, die geen ondersteuning bieden voor veel vormen van leven.

B- Klimaatverandering

Klimaatverandering brengt de taiga op een aantal manieren in gevaar. Een opwarmend klimaat draagt bij aan een gedeeltelijke dooi van de permafrost. Omdat dit water nergens heen kan, wordt een groter deel van de taiga ingenomen door muskeg (taigamoeras). Er wortelen maar weinig bomen.

De opwarmende temperaturen veranderen ook de leefomgeving van dieren. Inheemse soorten worden verdrongen en uitheemse soorten worden aangetrokken. Dieren zoals de Siberische tijger zijn niet aangepast aan warm weer . Zijn vacht is te zwaar en hij slaat te veel lichaamsvet op om goed te gedijen in een gematigde omgeving.

Niet-inheemse insecten zoals de schorskever kunnen bomen zoals sparren aantasten. Miljoenen van deze insecten boren gaten in de bast van bomen en leggen eitjes. Aangetaste bomen sterven. Schorskeverplagen kunnen hele bossen en duizenden hectaren taiga verwoesten.

Nu ken je 20 dieren die in de taiga leven, een hard biotoop waar je elke dag tegenop ziet. Als je nog andere dieren kent die in het boreale woud leven, aarzel dan niet om het ons te vertellen in de reacties onderaan dit artikel, we lezen ze graag! Bekijk ook onze knuffeldieren, waarvan sommige in de taiga leven, zoals teddyberen, wolvenknuffels of tijgerknuffels.


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *